Kromotubasyon(aynı zamanda kromopertübasyon olarak da bilinir), herhangi bir tıkanıklık olup olmadığını belirlemek için fallop tüplerine mavi bir boya solüsyonunun enjekte edildiği tıbbi bir prosedürdür. 

Laparoskopi adı verilen minimal invaziv cerrahinin bir parçası olarak gerçekleştirilir.

Kromotubasyon işlemi sırasında ne olur

Doktorların iç organları – bu durumda fallop tüplerini – görebilmesi için, kamera donanımlı bir cerrahi cihaz, tipik olarak göbek deliğinin hemen altındaki küçük bir kesiden karın boşluğuna yerleştirilir. Laparoskop yerleştirilmeden önce uterin manipülatör adı verilen bir cihaz vajina ve serviks yoluyla rahme yerleştirilir.

Daha sonra bu kateter yoluyla rahme bir boya enjekte edilebilir ve boyanın tüpün diğer ucundan çıkıp çıkmadığını görmek için laparoskop kamerasıyla tüpler gözlemlenir.

Boya çıkıyorsa tıkanıklık yok demektir, boya çıkmıyorsa skar veya endometriozis gibi bir çeşit tıkanıklık olduğunu düşündürür.

Kromotubasyon Neden Yapılır ?

Kromotubasyon genellikle bir kısırlık değerlendirmesi sırasında birinin hamile kalmakta zorluk çekmesinin nedenini belirlemek için yapılır.

Fallop tüpünde bir tıkanıklık varsa yumurtalar yumurtalıklardan rahme geçemez, spermler ulaşamaz ve gebelikle sonuçlanamaz. Her iki fallop tüpü de bu şekilde bloke edilirse kısırlık teşhisi konulabilir.

Tedavi

Bir kromotubasyon prosedürü sırasında bir tıkanıklık bulunursa, onu tedavi etmek için yapılabilecek birkaç şey vardır.

Tüp Rezeksiyonu

Cerrah aynı laparoskopik ameliyat sırasında tıkanıklığı gidermeye çalışabilir. Tüpleri bloke edebilecek endometriozis veya adezyonları rezeke etmek genellikle mümkündür.

Ancak, tıkalı tüplerin nedenlerini çıkarmak genellikle doğurganlığı geri getirmez. Tüpün içinde genellikle tamir edilemeyecek hasarlar vardır. Bu hasar, tıkanmayla aynı nedenden meydana gelmiş olabilir veya tıkanma sırasında tüpün içinde oluşan basınçtan kaynaklanıyor olabilir.

Ameliyat sırasında tüp rezeke edilebilse bile ameliyat uzun vadede işe yaramayabilir.

Fallop Tüpünün Çıkarılması

Kromotubasyonu gerçekleştiren cerrah, tüplerin dahili olarak hasar görmüş olduğunu anlarsa, cerrah tüpü çıkarabilir çünkü hiçbir zaman normal şekilde çalışmayacaktır.

Tüplerin çıkarılması hastanın daha sonra hamile kalamayacağı anlamına gelmez. Ancak hamile kalabilmeleri için tüp bebek (IVF) geçirmeleri gerekebilir.

Riskler ve Kontrendikasyonlar

Kromotubasyon, laparoskopinin bir parçası olarak yapılan bir prosedür olduğundan ve anestezi gerektirdiğinden, aşağıdakiler dahil bazı riskler taşır:

Kan kaybı, karındaki diğer organların yaralanması, sinir hasarı, anesteziye karşı alerjik reaksiyonlar, kan pıhtıları, adezyonlar

Organları ayırmak ve aralarını görebilmek için ameliyat sırasında karın içine gaz verilir. Bu gaz, daha sonra en sık görülen yan etkiden sorumludur – omuz ağrısı – [çünkü] omuz, vücudun karnın üst kısmındaki gaz basıncını algıladığı yerdir. 

Bir hastanın bilinen bir karın içi yaralanması varsa, daha önce ameliyattan kaynaklanan bir komplikasyon geçirmişse veya anesteziye karşı alerjik bir reaksiyon göstermişse, kromotubasyon kontrendike olacaktır.

Diğer Test Seçenekleri

Ameliyat gerektirdiğinden, [kromotübasyon] yıllar içinde çok daha az yaygın hale geldi. Çoğu hasta artık tüplerinin açık olup olmadığını belirlemek için cerrahi olmayan yöntemleri seçiyor.

Diğer seçenekler şunları içerir:

Histerosalpingografi: Histerosalpingografi (HSG) prosedürü, bir X-Ray çekilmeden önce uterusa enjekte edilen kontrastı kullanır. Röntgen, tıp uzmanlarının kontrastın tüplerden dışarı çıkıp çıkmadığını görmelerini sağlayacaktır.

Sonosalpingografi: Sonohisterografi , hava kabarcıklarının rahme infüze edildiği bir prosedürdür, ardından kabarcıkların tüplerden çıkıp çıkmadığını görmek için bir sonogram yapılır.

Bu seçeneklerden herhangi biri 10 dakikanın altında tamamlanabilir ve herhangi bir anestezi veya herhangi bir ameliyat gerektirmez.

Kromotubasyon, cerrahlara fallop tüplerine bakmanın ve tıkanıklıkları teşhis etmenin doğru bir yolunu sağlar. Ayrıca, prosedürlerden farklı olarak, cerraha aynı ameliyat sırasında rezeksiyon girişiminde bulunma seçeneği sunar.

Bununla birlikte, laparoskopik cerrahinin bir parçası olarak yapıldığından, prosedür, bazı hastaların istemeyebileceği ve bunun yerine daha az invaziv seçenekleri değerlendirebileceği doğal riskler taşır.